In ‘Het verhaal van Daan’ volgen we Daan, een jonge student van 23 jaar die in de bloei van zijn leven staat. Tot afgelopen zomer, toen zijn leven op z’n kop kwam te staan door de diagnose acute leukemie. Wij maken kennis met Daan en volgen hem tijdens zijn behandeltraject.
Gezellig leventje
3,5 jaar geleden heeft hij het gezellige Brabant verruild voor Amsterdam waar hij de studie Science Business and Innovation volgt. In zijn vrije tijd is hij graag met zijn vrienden en is hij actief lid van een studentenvereniging. Ook is hij graag te vinden op het hockeyveld en bestormt hij regelmatig de golven met zijn kiteboard. In september 2020 zou hij gaan beginnen met zijn afstudeerscriptie en vervolgens starten aan een master. Hij was onbezorgd bezig met het leiden van zijn leven.
De diagnose
Na een vakantie wordt Daan wakker met een grote zwelling bij zijn lies en kreeg hij last van flinke vermoeidheid. Als zijn vermoeidheid binnen enkele dagen alleen maar erger is geworden, besluit hij de huisartsenpost te bezoeken. Ze dachten aan een bacteriële infectie en Daan kreeg een antibioticakuur mee. Toen zijn klachten niet na twee dagen waren verminderd, besloot Daan zijn eigen huisarts te bezoeken die zijn bloed dezelfde dag nog in het ziekenhuis liet afnemen om te analyseren. Helaas kwamen daar verontrustende waarden uit waardoor Daan later die middag opnieuw naar het ziekenhuis moest. In het bijzijn van zijn moeder kreeg hij te horen dat hij hoogstwaarschijnlijk acute leukemie had. Een diagnose die gelijk behandeld moest worden. “Ik wilde zelf niet gelijk die avond opgenomen worden. Ik wilde eerst nog een keer mijn vrienden zien en een leuke avond hebben. Dus dat heb ik gedaan en de volgende ochtend werd ik opgenomen om te starten met mijn behandeltraject.”
Behandeltraject
Uit de eerste beenmergpunctie kwam naar voren dat Daan Acute Myeloïde Leukemie bleek te hebben. “Mijn behandelplan zou bestaan uit twee chemokuren van vier tot zes weken, met tussen de chemokuren een periode van één week rust. En als de chemokuren zouden aanslaan, volgde nog een stamceltherapie van zes weken.”
Tegenslagen
De eerste chemokuur sloeg niet zo goed aan als gehoopt. Daan bleek nog steeds 21% leukemie in zijn bloed te hebben. Ook kwam zijn weerstand niet uit zichzelf terug waardoor de artsen besloten gelijk door te pakken met de tweede chemokuur. Maar na twee weken belandde Daan op de IC. “Ik kreeg last van een ontsteking bij mijn anus die zich steeds verder uitbreidde naar mijn bil en lies. Ook begon het heel erg veel pijn te doen. Na een week kreeg ik er ook nog een longinfectie bij en kon mijn hart het bloed niet meer goed rondpompen. Omdat het zo slecht met mij ging, hebben de artsen mij verplaatst naar de IC om acuter te kunnen handelen wanneer dat nodig zou zijn.”
Na vier weken kreeg Daan weer een beenmergpunctie. “Uit die beenmergpunctie zagen we dat mijn leukemie verlaagd was naar 14%, maar de doelstelling was 5%. Op basis daarvan hadden de artsen geen verwachting meer dat mijn witte bloedcellen omhoog zouden komen. In combinatie met de infectie en longproblemen die ik had, was het eigenlijk einde verhaal en dachten ze dat ik uiteindelijk zou komen te overlijden aan deze onderliggende infecties.”
“Weten dat je doodgaat was in dat opzicht ‘chill’ omdat je dan grip hebt op de situatie, maar nu moet je weer gaan overleven.”
Afscheid genomen
“Een paar dagen later ben ik naar huis gegaan en heb ik mijn vrienden uit Vught gezien waarmee ik een heel mooi afscheid heb gehad. Ook zijn mijn vrienden uit Amsterdam en vrienden van mijn ouders langsgekomen en heb ik afscheid genomen van mijn familie.” Een week later bleek het echter tegen alle verwachtingen in beter te gaan met Daan. “Mijn behandelend hematoloog kwam op bezoek en constateerde dat het wat beter met mij ging en wilde hij opnieuw bloed afnemen om de waarden te bekijken. Daaruit bleek dat ik weer witte bloedcellen aan het produceren was waardoor de infecties konden worden aangepakt.” Met die goede uitslag was besloten Daan aan de infecties te opereren en vervolgens een beenmergpunctie te doen, waar een verrassend resultaat uit kwam. “Mijn hematoloog kwam mijn ziekenhuiskamer binnen en vertelde dat de leukemie eigenlijk onder controle was. Deze was nog maar 0,5%.” Zijn behandeltraject kon dus worden voortgezet.
Stamceltherapie
Na dat goede bericht was Daan heel blij, maar het betekende ook dat hij opnieuw het zware traject in moest en dat er opnieuw een onzekere periode aan zou komen. “Weten dat je doodgaat was in dat opzicht ‘chill’ omdat je dan grip hebt op de situatie, maar nu moet je weer gaan overleven.” Voordat Daan aan zijn stamceltherapie kon beginnen, heeft hij twee korte, milde chemokuren ondergaan om de leukemie onder controle te houden. In februari is hij eindelijk gestart met de stamceltherapie waarvoor hij zes weken in het ziekenhuis moet verblijven. “Ze hopen dat ik na zes weken weer genoeg witte bloedcellen ga produceren zodat het voor mij veilig is om weer naar huis te gaan.”
In ‘Het verhaal van Daan’ volgen we hem tijdens zijn behandeltraject en daarna. Vragen als hoe het nu met hem gaat, hoe zijn lichaam reageert op de stamceltherapie, wat hem in het dagelijks leven bezighoudt, hoe zijn familie er mee omgaat en hoe hij zijn toekomst voor zich ziet, worden beantwoord. Houd LoveLife.nl in de gaten.
Lees hier verder:
Het verhaal van Daan – deel 2
Het verhaal van Daan – deel 3
Het verhaal van Daan – deel 4
Het verhaal van Daan – deel 5
Het verhaal van Daan – deel 6
Heel veel sterkte!
Ik heb het allemaal gelezen. Hier bij ons thuis brandt een kaarsje voor je, Daan. In gedachten ben ik bijna dagelijks bij je. Het ga je goed, man en ik hoop toch zo dat ik je gauw mag zien. Heel veel liefs van je oude vriend Rob Gregoire
Knap verhaal, fijn dat je ons op de hoogte van je situatie houd, hopelijk gaat het snel weer beter. Sterkte voor jullie gewenst.
Wonderen bestaan!!