Amper een jaar geleden ontdekten de artsen acute leukemie bij de Vughtse Daan van Rhijn (23). Zijn agressieve mutatie gaf weinig overlevingskans, maar hij staat nog steeds volop in het leven. Op zondag 12 september moedigt hij de zwemmers aan tijdens Swim to Fight Cancer ‘s-Hertogenbosch. “Wie weet ben ik fit genoeg om zelf mee te zwemmen.”
Vorig jaar kwam Daan net terug van vakantie toen hij een bult in zijn lies ontdekte. Hij ging langs de huisarts. “Later die dag belde de huisarts op dat ik direct naar het ziekenhuis moest. Ik fietste er ietwat nietsvermoedend naartoe. Daar vertelden de artsen me hoe ernstig het was: ik had een agressieve vorm van acute leukemie. Ongeveer vijftig procent van mijn beenmerg was aangetast. Ik voelde zoveel emoties. Ik belde een aantal vrienden die nog dezelfde avond langskwamen. De volgende ochtend werd ik opgenomen in het ziekenhuis.”
Onderliggende infecties
Het behandelplan bestond uit drie chemokuren van zes weken met een week rust ertussen. Daan: “De eerste kuur leek niet aan te slaan, dus ik moest meteen door met de tweede. Mijn afweersysteem was enorm verzwakt. Ik kreeg een infectie aan mijn anus die steeds verder uitbreidde. Ook had ik een longinfectie. Op een gegeven moment kon mijn hart het bloed niet meer goed rondpompen. De artsen gaven me weinig kans op overleving. Ik zou aan mijn infecties overlijden of aan de leukemie als deze zou groeien.”
Afscheid nemen
Daan ging naar zijn ouderlijk huis in Vught en nam in een week afscheid van zijn vrienden en familie. “Die week was heel leuk, ondanks dat ik me slecht voelde. Ik was thuis en zag mijn vrienden, dat was heel fijn. Ik had er vrede mee dat ik dood zou gaan. Ik dacht: als dit het is, dan heb ik een mooi leven gehad.”
Toen gebeurde er iets onverwachts. De arts controleerde zijn bloedwaarden en constateerde dat de leukemie was gedaald tot 0.5 procent. Daan kon zijn behandelplan voortzetten. “In eerste instantie maakte dit nieuws me boos. Ik had mijn lot al geaccepteerd, maar moest nu plotseling toch door. Ik was moe, zwaar aan de medicijnen en nog herstellende van grote wonden door mijn infecties. Ik vond het heel moeilijk om positief te blijven.”
Sportieve vrienden
Toch putte Daan moed uit zijn omgeving om door te gaan met de laatste chemokuur. In februari 2021 kreeg hij een stamceltransplantatie. “Mijn vrienden voelden zich zo machteloos, omdat ze het hele proces alleen maar konden toekijken. Ze besloten op een sportieve manier geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker: een halve marathon rennen. Hierdoor hadden ze eindelijk het gevoel dat ze iets konden doen. Het zijn stuk voor stuk studenten, geen fanatieke sporters. Toch gingen ze er vol voor. Dat was voor mij zo mooi om te zien.”
Swim to Fight Cancer
Zelf is hij ook graag actief. “Ik was kitesurfinstructeur voor ik ziek werd. Door de chemotherapie kelderde mijn conditie. Dat ben ik nu stapje voor stapje weer aan het opbouwen. Ik hou niet van stilzitten en kan niet wachten tot ik weer de oude ben. Daarom train ik met fitness, hardlopen en zwemmen.”
Daan is ambassadeur voor Swim to Fight Cancer. Op 12 september moedigt hij de deelnemers aan vanaf de kant. Tijdens dit evenement springen zwemmers het water in ter hoogte van Essent.. Ze zwemmen vervolgens de Dommel af tot aan de Tramkade. Een afstand van twee kilometer. Daan: “Wie weet zwem ik wel mee. Als mijn conditie het toelaat.”
Juist nu is jouw steun nodig
In Nederland krijgt één op de drie mensen de diagnose kanker. Het geld dat de zwemmers voor Swim to Fight Cancer inzamelen gaat naar onderzoek naar nieuwe behandelmethodes en medicijnen. Daan: “Het afgelopen jaar is voor iedereen zwaar geweest. Veel evenementen konden niet doorgaan, waardoor er minder geld is ingezameld. Dat is jammer, want dat is juist wat onderzoek mogelijk maakt. Juist daarom is het belangrijk dat we ons nu honderd procent inzetten.”
Ook jouw steentje bijdragen? Steun de zwemmers en doneer nu. Of zet zelf je badmuts op en zwem mee met Swim to Fight Cancer ‘s-Hertogenbosch.
Bron: indebuurt.nl
