In de documentaire LATER brengen Annick Sickinghe en Sam van Zoest het fysieke en mentale verwerkingsproces na kinderkanker in beeld. Annick gaat in gesprek met zeven mensen die in hun kindertijd kanker hebben gehad. De centrale vraag in LATER is: hoe beïnvloedt kinderkanker je latere leven? En hoe kijken oud-patiënten na 10, 20, 30, 40 of 50 jaar terug op hun tijd van ziekte? De intieme en persoonlijke interviews worden afgewisseld met animaties en poëtische beelden die de emotie van het vertelde voelbaar maken.
Vanaf het moment dat je ‘schoon’ bent en geen kanker meer in je lichaam hebt, ben je niet meer ziek. De periode van herstel en verwerking is echter ongedefinieerd en zonder einde. Hoe zo’n gebeurtenis je leven beïnvloedt en verandert in de tijd is niet te overzien; dit is voor ieder mens anders. Zelf kreeg Annick op 14-jarige leeftijd lymfeklierkanker. Nu, acht jaar later, merkt zij dat niet alleen haar verwondering over de wereld maar ook haar verantwoordelijkheidsgevoel teruggrijpt naar deze tijd. Over deze ongedefinieerde periode van verwerking is bij zowel oud-patiënten als in de maatschappij weinig kennis en gesprek.
Annick vertelt: ‘Ik merkte op dat mijn periode van ziekte onbewust doorwerkt in alles wat ik doe en maak, met name in mijn kunst. Zo beïnvloedt het mij nog steeds in mijn dagelijks leven, fysiek en mentaal, bewust en onbewust, positief en negatief. Ik vroeg me af of ik dit wel kan verwerken en hoe dit verwerkingsproces bij andere mensen eruitziet.’
