Badhoevedorper Henk Eising stapte zes jaar geleden voor de eerste keer het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis binnen nadat bij zijn vrouw kanker was geconstateerd. Zij is weer helemaal genezen en vanwege de goede zorg wilde Henk iets terugdoen. Hij werd vrijwilliger en schreef een boek over zijn belevenissen en ervaringen in het ziekenhuis. “Het is natuurlijk een ziekenhuis waar je eigenlijk niet naar binnen wil.”
“Zodra ik met pensioen ging wilde ik iets met vrijwilligerswerk gaan doen en toen hoorde ik dat er een functie vrij was gekomen in de groep ‘patiëntenvervoer’ en toen dacht ik: ‘Dat is echt iets voor mij’ “, vertelt hij bij NH Radio.
‘Hoe gaat het met u?’
“Wij duwen die bedden van de verpleegafdeling naar de onderzoeksruimtes en daarmee nemen we veel werk uit handen van de verpleging. Het zijn korte ritjes, maar dan ontstaan vaak hele aparte gesprekjes. Alle ballast is verdwenen, we weten al waarom die mensen daar liggen en zo kan je al heel snel tot de kern komen tijdens zo’n gesprek”, volgens Henk.
In zijn boek Handen aan het bed! beschrijft hij hoe ongemakkelijk, grappig maar ook triest de gesprekken kunnen zijn. “Als je vraagt: ‘Hoe gaat het met u’, weet je al heel snel of het kritiek is of dat het iemand het einde nadert”, aldus Henk.
Bron: AT5
